Filmy lata 70., nastolatek

Historia psychopatycznej rodziny mieszkającej na odludziu w stanie Teksas.

Paryż, lata 60.i 70. Jak wielu amerykańskich artystów, słynny pisarz, autor powieści "Stąd do wieczności", James Jones mieszka w Paryżu. Razem z żoną Marcellą wychowują dwójkę dzieci - córkę Channe i przybranego syna Benoita,zwanego Billem. Pewnego dnia z powodu choroby Jamesa,wszyscy przenoszą się do Ameryki. Dzieci stają przed trudnym wyzwaniem - adaptacją do nowego kraju i obcej kultury.

Chwytanie za lasso... pędzącego pociągu i skoki z samolotu z worem bielizny do prania zamiast spadochronu, nie są może najlepszymi pomysłami, ale kilku świeżo upieczonych absolwentów uniwersytetu w taki m.in. sposób postanowiło pożegnać się z młodością. Czeka ich niełatwa przyszłość - praca lub wysłanie do Wietnamu, bo rzecz dzieje się w 1971 roku.

W wypadku samochodowym giną rodzice Julii (Lee Purcell). Pod opiekę bierze ją rodzina Bryantów. W niewyjaśniony sposób, dziewczyna zaczyna panować nad większością rodziny. Jedynie najmłodsza Rachel (Linda Blair) widzi, że z dziewczyną jest coś nie w porządku.

Lata siedemdziesiąte, spokojne duńskie miasteczko. Czternastoletni Martin (Villads Bøye) przygotowuje się do konfirmacji, po której przestanie być chłopcem. Niespodziewanie umiera jego matka, co staje się początkiem wydarzeń, które nie tylko zmienią życie Martina, ale też wpłyną na pozostałych członków lokalnej społeczności. Pełna nostalgii, słodko-gorzka opowieść o dorastaniu, młodzieńczych uczuciach i budzącej się seksualności. Film, chociaż osadzony na duńskiej prowincji połowy lat siedemdziesiątych, ma charakter uniwersalny i wzbudza emocje na całym świecie.

Bukareszt, 1972. Ana ma 17 lat i marzy o miłości i wolności. Pewnego wieczoru, bawiąc się z przyjaciółmi, postanawiają wysłać list do Metronom, programu muzycznego, który Radio Wolna Europa nadaje potajemnie w Rumunii. Właśnie wtedy przybywa Securitate, tajna policja Ceausescu…

Najmłodszy syn George Khana (Om Puri), Pakistańczyka mieszkającego w Anglii, przeżywa trudny okres dojrzewania. Szanujący i krzewiący tradycję przodków ojciec, postanawia zabrać piętnastoletniego Sajida (Aqib Khan) w podróż do rodzinnego Pendżabu.

Bizanti jest redaktorem naczelnym dziennika "Il Giornale". Pewnego dnia, na pierwszej stronie gazety zostaje umieszczona wiadomość, że w podmiejskim parku znaleziono zwłoki zgwałconej i zamordowanej czternastoletniej dziewczyny. Wokół informacji, której zwykłym miejscem byłaby kronika kryminalna, dziennik zaczyna tworzyć atmosferę publicznego zagrożenia i histerii. Wówczas, posługując się odpowiednio spreparowanymi poszlakami, jako domniemanego przestępcę, gazeta Bizantiego wskazuje policji i opinii publicznej młodego ultralewicowca - Maria Boni. Neofaszyści - faktyczni mocodawcy Bizantiego - zyskują w ten sposób skuteczną broń w zbliżającej się kampanii wyborczej. Tymczasem jeden z pracowników Bizantiego, młody dziennikarz Roveda, uparcie i na własną rękę dochodząc prawdy trafia na trop rzeczywistego mordercy.

Daniel (Martin Loeb) wychowywał się na wsi przez babcię. Musi rozpocząć naukę w szkole średniej i dołącza do matki, która mieszka z robotnikiem rolnym w Narbonne. Ale tak naprawdę to była praktyka, na którą zapisała go matka. Przygnębiony szczególnie po rozpoczęciu roku szkolnego odwiedza Café des Quatre Fontaines, gdzie stara się wzorować na dorosłych, aby uwodzić dziewczyny...

„Chciałbym zobaczyć głowę, którą będziemy mieli za 10 lat ...” Bruno (Julien Lambroschini), Momo (Nicolas Koretzky), Alain (Vincent Elbaz) i Leon (Joachim Lombard) znajdują się kilka lat po zakończeniu szkoły średniej w szpitalu. Przyjeżdżają na narodziny dziecka Tomasiego (Romain Duris), które rodzi jego dziewczyna Sophie (Élodie Bouchez). Tomasi, ich najlepszy przyjaciel, zmarł przez przedawkowanie tydzień temu. Konfrontują swoje fragmentaryczne i sprzeczne wspomnienia z liceum Monteskiusza. Pierwsze historie z dziewczynami, marzenia, głupie figle, śmiechy, bunty przeciwko nauczycielom, niewinne konflikty z rodzicami. "Pamiętasz głowę, która była 10 lat temu ..."